Итоги Четвертого поэтического конкурса
Друзья!
Четвертый поэтический конкурс на государственном языке, ежегодно объявляемый Благотворительным Фондом «Саби», завершен. Это состязание традиционно проходит с января по май, раскрывая творческие способности юных авторов со всего Казахстана.
В этом году главным экспертом в области литературы выступил известный детский поэт, переводчик, член Союза писателей Казахстана, заместитель главного редактора журнала «Балдырган» Кошым-Ногай Байбота Серикбайулы. Он так прокомментировал работы начинающих мастеров слова: «Мне очень отрадно видеть, что у нашего подрастающего поколения развита метафоричность языка, логическая последовательность в выражении деталей и переживаний, а также выстроенный диалог с читателем».
По итогам конкурса, самым достойным среди участников признан Гилымханов Марлениз Западно-Казахстанской области. Он получает главный приз – ноутбук. Но еще более весомая награда, по словам самих конкурсантов, - это возможность побороться за Образовательные гранты Программы "Алем". И такой шанс, наряду с победителем, наш Фонд дает лауреатам, занявшим второе и третье место, Мырзатаевой Кымбат с города Аркалык и Орынбасарову Рахымжану из Атырауской области.
Предлагаем вашему вниманию лучшие конкурсные произведения.
Нағыз аты - Махамбет.
Ф. Оңғарсынова
Азаттық таңы – асылдың зары.
...Нар ұлын аңсап жатқандай бүгін,
Тау-тау боп қызыл-жасыл құм Нарын.
Қайғының қара назына көнем,
Қысын да өмірдің жазын да көрем.
Қазақ даласын шер қылып жатыр,
Қаройда қанмен жазылған өлең.
Аршындап алға бастаған ерін,
Жоқтап бір зарлап жас төгеді елім.
Тас белгі орнатып қастерлеп жүрміз,
"Ерліктің туы – Тастөбе" жерін.
Тәуелсіз бұл күн бойлаған үдеп,
Батырдың сан түн ойлаған күні ед.
...Жарқ етіп жанып кетті ғой сөніп,
Намыспен бірге оянған жүрек.
Сезімнің дәмін татып бойда жоқ,
Тыңдаймын күйді батып ойға көп...
Өлеңі жүрек төрінде жүрген,
Айтады екен- ау ақын өлді деп?!
Ерліктің жанса арай- шамдары,
Ұлтымның тоқтар қалайша әні?!
Жауһар жырлардың құдыреті ғой,
Жігерге ораған талай сананы.
Көк пенен жерді таң қылып тұрған,
Еркіндік - елге мәңгілік думан.
Ақындық деген, батырлық деген,
Махамбет дер ем - жаңғырып туған!..
Жаңалық ескілікпен араласып.
Бір жарым ғасыр уақыт дөңгелегі ,
Жан ата жатыр біздің араны ашып.
Жыр жазып ,дәстүр тауып, өнер іздеп,
Жемісін ұлы Абайдың тереміз деп.
Жұп –жұмыр, іші алтын ,сырты күміс
Келемін ізіңізбен өлең іздеп.
Сыр сандық көп үңілсем ашылардай,
Көңілім сізді оқып басылардай.
Қара сөз қара маржан деп білемін,
Оқимын сөздеріңді басымды алмай.
Қол созып ақ арманға, алыстарға,
Шираймын бойда қуат намыс барда.
Бұл күнде бірді жеңу оңай емес,
Таңданам мыңмен жалғыз алысқанға.
Табыну данышпанға қалған ғұрып,
Келесің ақылыңмен тамсандырып.
«Қаламқас», « Желсіз түнде...», «Сегіз аяқ»,
Бір жүрсің ұрпағыңмен ән салдырып .
Өзіңдей кейде қалам қолға аламын,
Қырандай қанат қағып қомданамын.
Қымбат боп өз әлімше өлең арнап,
Тоқжан боп қайран баба толғанамын.
Өкпелетсем сәбилік бағыма сын.
Өсіргенің үшін де бас иемін
Құлдық болып жалынып арыма шын!
Анашым-ау, жасыма, мұңаймағың,
Сен мұңайсаң жүрегім, жылайды арым.
Ұл-қызыңның алдағы өмір жолын,
Уайымдаған секілді сыңайландың!
Анашым-ау,жүргенде жаным жүдеп,
Қаймықтың ба ұл-қызым “жаңылды” деп.
Өзге жерге бір түнеп келгеніңде
Ұялдым да, айтпадым “сағындым” деп!
Анашым-ау, аңсаймын сағатына,
Тұрақтандың ұлылар санатына.
Аналардың жұп-жұмсақ жүректері
Ұқсайды екен аққудың қанатына.
Анашым-ау,ескендей жақұтты леп,
Ана-құшақ өзіне шақыртты кеп.
Ұрпақтарың ұлықтап ұлы есімді
Жыр арнады денсаулық,бақыт тілеп!
